روزنامههای زنجیرهای اصلاحات اولین روز تبلیغات رسمی انتخابات را با درج گسترده لیست اصلاحطلبان و تلاش برای فرار از پاسخگویی دولت از وعدههای اقتصادی اختصاص دادند.
2. برجستهسازی شعار رفع حصر؛ محمدرضا عارف که در ماههای اخیر سکوتش پیرامون سران فتنه به شدت مورد انتقاد فتنهگران قرار گرفته بود پس از انتشار لیست ائتلافی کلیدواژه «رفع حصر» را تکرار کرد، این رفتار محمدرضا عارف با مشورت مشاوران جوان وی با هدف برجسته سازی وی در میان اصلاح طلبان با توجه به حاشیه رانده شدن او در چینش لیست و فرار از پاسخگویی به آنان نسبت به خدشه بر هویت اصلاحطلبی با حضور اصولگرایان همسو با دولت در لیست است.
3. اصلاحطلبان ناامید از تهران به شهرستانها سفر تبلیغاتی میکنند؛ روزنامههای اصلاحطلب برنامه سخنرانیهای اصلاحطلبان در استانهای مختلف کشور درج کردند.
4. توصیه هاشمیرفسنجانی به استفاده از فیسبوک؛ هاشمی رفسنجانی اظهار داشت: «خوب است که دانشگاه آزاد اسلامی از امکانات فضاهای مجازی مانند فیسبوک به معرفی دستاوردهای عظیم این دانشگاه بپردازد» به نظر میرسد که گفتار در مقابل کمپینهای دانشجویان برای کاهش شهریهها و استفاده از شهریههای دانشجویان برای امور غیرسیاسی برخی از مدیران ارشد دانشگاه آزاد باشد؛ که نگرانی فزایندهٔ را برای هاشمی رفسنجانی ایجاد کرده است.
5. برنامهریزی برای جلب رأی خاکستری از سوی اصلاحطلبان؛ اصلاحطلبان معتقدند که با شرایط اقتصادی نامناسب باوجود وعدههای دولت یازدهم رأی خاکستری به سود جریان رقیب سرازیر شده است و به همین خاطر باید روند ریزش آرای خود را سامان بدهند.
6. حمله به نهضت انصراف اصولگرایان با خلف وعده غفوری فرد؛ اصلاحطلبان که از نهضت انصراف نامزدهای انتخابات اصولگرا برای رأی به لیست واحد نگران هستند، عدم انصراف غفوری فرد را به منزله شکست این روند دانستند این سخنان درحالی بیان میشود که حدود 30 نامزد اصولگرا انصراف دادهاندو همچنین غفوریفرد قبل از اعلام لیست واحد اصولگرایان در گفتوگوی اعلام کرد که درصورت عدم حضور در لیست انصراف میدهد و در اقدامی خلاف گفتار و تعهداخلاقی این اقدام را انجام نداد.
· گام دوم اصلاحطلبان توجیه افراد ناشناخته و اصولگرا در لیست
اصلاحطلبان پس از کشوقوسهای فراوان به لیست واگرایانه رسیدند؛ لیستی از نیروهای ناشناخته و اصولگرایان همسو با دولت. این نوع چینش مشکلی بر مشکلات اصلاحطلبان افزود؛ آنان باید به تضاد عیار اصلاحطلبی با این نوع رفتار را توجیه کنند.
گام دوم پس از چینش لیست، امروز با توجیه لیستی رأی دادن آغاز شد؛ در همین اثنا آنان در تلاش بودند که به پرسش اساسی طرفداران خود پاسخ بدهند؛ در همین راستا محمدعلی نمازی در روزنامه آرمان امروز نوشت: «مردم باید به جای آنالیز یک به یک افراد حاضر در لیست - که البته در نوع خود نیروهای با انگیزه، متخصص و پایبند به اصلاحات هستند- به لیست اصلاحطلبان رأی دهند. باید به لیست به عنوان یک کلیت نگریسته شود؛ چرا که این افراد در صورت ورود به مجلس حمایت و مشاوره همه اصلاحطلبان را با خود خواهند داشت. نکته دیگر حضور چهرههای اصولگرای اعتدالگرا در لیست اصلاحطلبان است. آقایان مطهری، جلالی و نعمتی در مجلس نهم مواضع بسیار خوبی از خود نشان دادهاند.» و سپس جلایی پور در روزنامه اعتماد معتقد است که «اصلاحطلبان باید به حداقلها راضی شوند»
· ابتکار به جای تیم اقتصادی فرار از پاسخگویی را تکرار کرد/ سکوت دولتیها در برابر بسترهای فساد
باز هم معصومه ابتکار؛ او «سیاست» بر وظیفه «محیط زیستی» خود ترجیح میدهد به نحوی که بسیاری از ناظران سیاسی وی را «سیاسیترین» عضو کابینه میدانند و حالا او پای خود را فراتر گذاشته است و تحلیلهای «اقتصادی» را نیز برعهده دارد.
روزنامه دولتی ایران به جای آنکه از تیم اقتصادی دولت خواهان پاسخگویی نسبت به مطالبات مردی باشد با نگرشی پلیسی از «رمزگشایی از پروژه تخریبی مخالفان اعتدال» خبر داد؛ بهترین بازیگر در جدال سیاسی عضو محیط زیستی کابینه است؛ معصومه ابتکار در گفتوگو با روزنامه ایران اظهار داشت: «اکنون دستگاههای دولتی در چارچوب قانون تلاش میکنند و هیچ مصونیت ویژهای برای متخلفان وجود ندارد. بر این اساس، تخریب و تهمت به مقامات دولت، بیشتر یک فضاسازی است تا شاید راه فراری باشد از شرایطی که در آن، سمت و سوی حرکت مردم کاملاً مشهود است. مشخص است که مردم به چه سمتی میل دارند و چگونه برای آینده کشور ورود خواهند کرد. براین اساس، عدهای میخواهند فضا را خاکستری کنند تا شاید مشارکت کاهش یابد، یا مردم در انتخابهای خود دچار تردید شوند و با این جنحالسازیها، رأیشان در لحظه آخر تغییر کند.»
از سوی دیگر روزنامههای اصلاحطلب در پیگیری خط جناحیسازی مطالبات اقتصادی مردم، آن را «انتخاباتی» جلوه دادند و روزنامه اصلاحطلب همدلی نوشت: «روزشمار انتخابات هرچقدر که به صفر نزدیک میشود، توپخانه برخی از مخالفان دولت را شدیدتر میکند. گویی انتخابات فرصتی است که از دولت رقیبی بسازند و با او رقابت کنند تا شاید بتوانند افکار عمومی را قانع کنند که اتهامات آنها به دولت را بپذیرند و به آنان رأی دهند. این مخالفان البته پردهپوشی را کنار گذاشته و در این روزهای انتخابات بر نقطههایی از عملکرد دولت انگشت گذاشته و آنها را به عنوان ضعف دولت برجسته میکنند»